Silemiyorsan, karala

Vazgeçemiyorum. İstesemde, istemesemde seni sol tarafımdan atamıyorum. Orda saklısın çünkü kilitlisin, söküp atamıyorum. Orda tutsaksın! Mahsur kalıcaksın hep, kimse sesini duyamayacak orda... Kimseden yardım isteyemeyeceksin! Seni sadece ben duyacağım... İkimizin dünyası olacak orası... İki odanın içinde tek kapı olacak! Tek oda senin tek oda benim. Tek oda olursa beni özleyemezsin ama o yüzden ayrı odalarımız! Kapı ise birbirimize ulaşmak için! Ama sen.. Sen kırdın sevgilim o kapıyı! Beton yığınları arasında kaldık... Çok denedim sevgilim! Çok denedim betonları yıkmayı.. Sen gittin gideli oradan, kapısız kaldım... Benim kapım sadece sana açıktı çünkü! Bütün yollarım sanaydı... Yada ben her yolu sana çıkardım sevgilim! Çünkü ben hep seni istedim! Ben hep seninle olmak istedim! Mutlu olalım da istemedim, biz olalım istedim! Sen yıktın sevgilim. Bizi yıktın. Yada, benim içimdeki seni yıktın. Kelebek gibiydin! Birinci gün var, ikinci gün yoktun sevgilim. Sen gittiğim her yerde benimlesin aslına bakarsan. Çünkü ben seni içimde taşıyorum.. İçimde saklıyorum. Kapısız ama bu sefer! Bende yokum! Teksin! Yalnızlığı tattırıyorum sana sevgilim. Benim çektiğimi çektiriyorum sana sol tarafımda.. İnsanın nefesi olmadan nasıl olacağını gösteriyorum sana! Acıyı tattırıyorum.. Acımla büyüyorsun! Acımla yaşıyorsun! Kıyamıyorum da aslına bakarsan... Vazgeçmiyorum da. Unutmak istiyorum, olmuyor! Beni sana ne bağlıyor bilmiyorum. Gülüşün, kokun, belki de şerefsizliğin... Af edersin sevgilim! Sana bu kelimeyi kullandığım için afedersin! Ama sen hep kendine yakışanı söyle derdin, bende kendime değil, sana yakışanı söyledim sevgilim! Ben istedim! Ben seni silmek istedim! Ama olmadı... Bende karaladım seni sevgilim!..