Mutluyum Diyebiliyorum

Farkettimde eskiden kendi kendimi mahfetmişim. Eskiden sanal için saatlerce ağlamıştım bile ya. Tam bi geri zekalıymışım. O zamanlar beni bu sanala bağlayan dostlarımmıydı bilemiyorum. Ama onlar olamaz. Şuan eskilerden bir kaçı yanımda. Ve nedense sanallarla artık eskisi gibi kakara kikiri değilim. Sadece mutluluk veriyorlar bana. Gidişleri gelişleri beni hiç üzmüyor. Eskiden sanaldan bir kişiyle gerçekten çok mutluydum yalan değil. Ama farkettim, o olmasa da oluyormuş. Oysa ki eskiden her küstüğümüzde ölüyor gibiydim. Şaka gibi. Ama şuan aşık olduğum çocuk var, arkadaşlarım var gerçekte. Ve ben böyle gerçekten mutluyum. Sanaldan artık Evrim yetiyor. Belki yanımda olması saçma ama beni mutlu ediyor :) Evet, sanalda daha mutlu olduğum insanlar vardı, hatalarım yüzünden kaybettim. Ama bu benim için sorun değil. Çünkü sanaldı. Şimdi her şey geçmişte kaldı. O kadar mutluyum ki. Eskiler hala sanalla takılırken (:D) ben gerçeklerleyim. Eskiden bu denli "Mutluyum" demiyordum. Şuan öyle içten "Mutluyum" diyorum ki. Hiç ağlamıyorum, üzmüyorum kendimi. Sevdiğim çocuk beni seviyor, arkadaşlarım hep benimle. Yeteri ve gerektiği kadar konuşuyoruz. Çok eğleniyoruuz. Ben onlara içten "kardeşim" diyebiliyorum en önemlisi de. Çünkü sır tutabiliyorlar, hele ki bizim grubumuzu görmeniz gereek... Zeynep,ben,Hafize,Yaren,Emeel... Neyse ki artık, herkesin bilmesi gereken çoğu şeyin en başı; "Mutluyum" diyebiliyorum.